معنی مطلا

مطلا. [م ُ طَل ْ لا](از ع، ص) مأخوذاز تازی، زرنگار و مذهب و پوشیده شده از طلا.(ناظم الاطباء)... طلا که لفظ فارسی است آن را فارسی زبانان عربی دان به طریق صیغه ٔ عربی آورده اند، دوم آنکه طلا به معنی اندودن است چون طلا اندود نیز اندوده است آن را نیز مطلا گفته اند، از عالم اطلاق عام بر خاص و این در صورتی ثابت شود که اندودن غیر مایه را نیز در عربی طلا گفته باشند.(از آنندراج). مذهب. زراندود. اندوده.طلی کرده.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
آهک کافوروش اندوده بر آجر همی
خشت زرین را مطلا کرده ای گویی به سیم.
ابن یمین(دیوان چ باستانی راد، ص 130).
یابوی ریسمان گسل میخ کن ز من
مهمیز کله تیز مطلا از آن تو.
وحشی(دیوان بافقی چ نخعی ص 288).
فکندند گردان پی وهم و بیم
بر اسپان تازی مطلا کجیم.
عبداﷲ هاتفی(از آنندراج).
عمر عزیز را منما صرف ناکسان
حیف از طلا که خرج مطلا کند کسی.
قصاب کاشانی.
چو عکسش دهد رز کف تاک را
مطلا کند قبضه ٔ خاک را.
ملاطغرا(از آنندراج).

چیزی که آن را با چیز دیگر اندود کرده باشند، اندود‌شده،
روغن‌مالی‌شده،
زراندود‌شده،

زراندود

زرینه

هنگامی که پول و هزینه زیادی صرف کسی یا چیزی شود که ارزش و نتیجه نداشته و به درد نخورد.

ذهبی

ذهب

(مُ طَ ل لا) [ع. مطلی] (اِمف.) پوشیده شده از طلا، دارای لعابی از طلا.

زراندود، طلاکاری‌شده، مذهب، مطلی،
(متضاد) مفضض

بنگرید به مطلی: و فارسی گویان گمان کرده اند که این واژه با طلا در پیوند و همخانواده است از این روی آن را با زر اندود یا زر و مال برابر دانسته اند. طلا نادرست نویسی تلای پارسی است که همان زر است در تازی به تلا ذهب می گویند و این واژه باآرش یا مانک زر اندود یا اندوده در تازی نیامده است. (اسم) اندود شده، فلزی که روی آن طلاکشیده باشند زراندود شده طلا کشیده. زرنگار، مذهب و پوشیده شده از طلا

زرکوب

Gilder

Gild

مطلا

مطلا

80