معنی مشوب

مشوب. [م َ](ع ص) آمیخته.(مجمل اللغه). آمیخته شده و مخلوط.(غیاث)(آنندراج). مخلوط و ممزوج.(از اقرب الموارد). مخلوط. آمیخته. به آمیغ.(یادداشت مؤلف):
مشورت دارند سرپوشیده خوب
در کنایت با غلطافکن مشوب.
مولوی(مثنوی چ نیکلسن ج 1 ص 65).
- ذهن کسی را مشوب کردن، خاطر و فکر او را پریشان و در هم ساختن و ذهنش را به ناراستی سوق دادن. مشتبه کردن ذهن او.
- مشوب به اغراض، مشوب به غرض، آلوده ٔ غرضها.(یادداشت مؤلف).
- مشوب به ریا، مشوب به غرض.(یادداشت مؤلف).

Tempestuous

(مَ) [ع.] (اِمف.) آلوده شده، آمیخته، آشفته.

‎ در هم آمیخته شیبانیده، آلوده (اسم) آمیخته شده، آلوده

(مصدر) آمیختن، آلوده کردن، گمراه کردن: ذهن او را مشوب کردند.

آمیخته‌شده،
آغشته، آلوده،

آمیخته

آمیخته شده

آمیخته شده

مشوب

مشوب

آغشته، آمیخته، آلوده، آشفته

آشفته‌شدن، پریشان شدن، مشوش شدن

آمیختن، آمیخته کردن، آلوده کردن، آلودن

پریشان کردن، آشفته کردن، آلودن، آلوده کردن، آمیختن، گمراه کردن

مَشُوب، (اسم مفعول از شابَ، یَشُوبُ، شَوب) مخلوط و آمیخته، آغشته و آلوده،

348