معنی مشا

مشا. [م َ](ع اِ)(از «م ش و») گزر و گیاهی است شبیه آن.(از منتهی الارب)(آنندراج). گزر و زردک و گیاهی است شبیه به آن.(ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد).

حکمت * حکمت مشاء: از یکی‌سو نهاده تا سر سقف / از یکی‌گوشه چیده تا دَمِ طاق ـ... ـ سِفرها از مباحثِ مشاء / جِلدها از دقایق اشراق (قاآنی: ۴۹۹)،

بسیار راه رونده

حکمت ارسطو

حکمت پور سینا

فلسفه ارسطو

حکمت ارسطویی

مشا

مشا

مشا

مشا

گزر از گیاهان ‎ سخن چین، گامبردار زبانزد فرزانی (اندیشه های فلسفی ایرانی) (صفت) آنکه زیاد راه رود رونده، پیرو حکمت مشا ء جمع: مشائون مشائین.

خواستن

فرزان گامبرداران

مشا ، دشت مشا

341