معنی مسکوت

مسکوت. [م َ](ع ص) کسی که دچار بیماری سکته شده باشد.(از اقرب الموارد)(ذخیره ٔ خوارزمشاهی). سکته زده. مبتلی به بیماری سکته. || ساکت شده و خاموش شده.(ناظم الاطباء).
- مسکوت عنه، چیزی که سزاوار خاموشی بود، و نگفتنی.(ناظم الاطباء).
- مسکوت گذاشتن مطلبی، از آن سخن نگفتن. نخواستن که مطرح شود.

آنچه دربارۀ آن حرفی زده نمی‌شود،

امری که در مورد آن حرفی زده نشود

ساکت و خاموش شده

امری که در مورد آن حرفی زده نشود، ساکت، خاموش شده

استرلینگ

مسکوت

مسکوت

مسکوت

کسی که دچار بیماری سکته شده باشد، خاموش شده

ناخاموش در کار ‎ آنچه که مسکوت گذاشته نشده. ‎، آنچه که درجریان است مقابل مسکوت.

(مَ) [ع.] (اِمف.) ساکت شده، خاموش شده.

خاموش، بی‌صدا، ساکت، موقوف‌گذاشته، سکوت‌شده، متوقف‌شده، رهاشده

رها کردن، به حال خود گذاشتن، موقوف کردن

رهاشدن، ناتمام ماندن، متوقف ماندن

526