معنی مرتشی

مرتشی. [م ُ ت َ](ع ص) رشوه گیر. رشوه خوار. رشوه خواه. پاره ستان. پاره گیر. رشوت ستاننده. رشوت ستان. نعت فاعلی است از ارتشاء. رجوع به ارتشاء شود:
خوش کننده است او خوش و عین خوشی
بی خوشی نبود خوشی ای مرتشی.
مولوی.

مرتش. [م ُ ت َ](ع ص) مرتشی. آن که رشوت بگیرد. مخفف مرتشی.(آنندراج). رشوه گیرنده. رجوع به مرتشی شود:
داده ام ای دل در پی اوجان دیده به رویش زلف پریشان
داده پی نان لذت ایمان قاضی بی دین مفتی مرتش.
نصیرای بدخشانی(آنندراج).

رشوه گیر

مرتشی

مرتشی

مُرتَشِی، رشوه گیرنده (اسم فاعل از اِرتِشاء)،

(مُ تَ) [ع.] (اِ فا.) رشوه گیرنده.

رشوه‌گیر،

پاره‌ستان، رشوه‌ستان، رشوه‌گیرنده، رشوه‌خوار، رشوه‌گیر،
(متضاد) راشی

باج‌ستان، رشوه‌خوار، رشوه‌خواه، رشوه‌گیر، لاج‌گیر، مرتشی

رشوه‌ده، رشوه‌دهنده، باج‌ده، پاره‌ده،
(متضاد) رشوه‌ستان، رشوه‌گیر، مرتشی

اخاذ، باج‌ستان، باج‌گیر، رشوه‌خوار، رشوه‌ستان، رشوه‌گیر، مرتشی،
(متضاد) باج‌ده، راشی

رشوه گیر

بر گرفته از مرتشی بنگرید به مرتشی (اسم) مرتشی: داده ای دل در پی او جان دیده برویش زلف پریشان داده پی نان لذت ایمان قاضی بی دین مفتی مرتش. (نصیرای بدخشانی)

فاسد کردن، رشوه دادن، تحریف کردن، مرتشی، فاسد، تحریف شده

950