معنی مرادبیگی | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

مرادبیگی

مرادبیگی. [م ُ ب َ] (اِ مرکب) قسمی قبای دامان کوتاه. (یادداشت مؤلف).

مرادبیگی. [م ُ ب َ] (اِخ) دهی است از دهستان شهریاری بخش رامهرمز شهرستان اهواز؛در 10هزارگزی غرب رامهرمز برکنار راه رامهرمز به خلف آباد، در دشت گرمسیر واقع و دارای 650 تن سکنه است.آبش از رود رامهرمز تأمین می شود. محصولش غلات و شغل مردمش زراعت است. قراء صندلی و بند گاومیشها متصل به این آبادی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).