معنی مخروطیان

مخروطیان. [م َ] (اِ مرکب) ج ِ مخروطی، تیره ای است از گیاهان بازدانه از رده ٔ «پیدازادان » که غالباً در منطقه ٔ معتدل می رویند و صدها نوع از مخروطیان در نقاط مختلف دنیا پراکنده اند و بیشتر آنها به صورت درختند. ساقه ٔ این تیره از گیاهان، دارای طبقه ٔ مولدی است که آوندهای قرصی چوبی می سازد. برگهای آنها عموماً باریک و سوزنی و دارای یک رگبرگ دایمی است. بیشتر مخروطیان برگهای همیشه سبز دارند و برگهای آنها مانند چنار و تبریزی با رسیدن پائیز فرونمیریزند ولی برگها دائمی نیستند و برگهای کهنه به تدریج می افتد و برگهای تازه آنها در می آید. از این گیاهان صمغهای مختلفی به نام تربانتین استخراج میشود. میوه ٔ گیاهان این تیره مرکب و مخروطی شکل است. انواع مهم گیاهان این تیره عبارتند از کاج، سرو، ابهل، پیرو، سرخدار، صنوبر، شوکران، کاج دریائی، سیور و رجوع به گیاه شناسی گل گلاب چ 3 ص 322 و فرهنگ اصطلاحات علمی شود.

سیور. [س ُ] (اِ) از انواع تیره ٔ ناژویان (مخروطیان) که میوه های کروی دارد و در نقاط مرطوب میروید. (از گیاه شناسی گل گلاب ص 302).

گروهی از گیاهان بازدانه با برگ‌های سوزنی و میوه مخروطی شکل

گروهی از گیاهان بازدانه با برگ های سوزنی و میوه مخروطی شکل

مخروطیان

مخروطیان

سرودیسان

یونانی تازی گشته روغن زفت چکیده ی زفت (اسم) اسانس حاصل از جوشاندن را زفت گویند. توضیح زفت صمغی است که از گیاهان مختلف خصوصا گیاهان تیره مخروطیان و گونه های صنوبر گرفته می شود.

(اسم) دانه میوه کاج و هنجچنین دانه میوه سایر درختان تیره مخروطیان را نامند. یا حب الصنوبر الصغار. دانه کاج توضیح بفارسی آن را تخم ناژو (تخم ناجو) خوانند. یا حب الصنوبر الکبار. میوه درخت کاج معمولی را گویند.

(اسم) نوعی است از تیره مخروطیان شبیه سرو دارای چوبی چرب و تند بو و برگهای ساده و پهن چوب آن بمصرف دکل کشتی میرسد، درختی است مانند کاج و شیره ای دارد که سابقا بمصرف علاج لقوه میرسید صنوبر هندی شجره الجن.

سرخ دار – از تیره ی مخروطیان و از رده ی بازدانگان

درختی پیوسته سبز، از ردۀ مخروطیان، دارای برگ‌های فلسی و میوۀ کوچک سرخ‌رنگ که چوب آن نیز سرخ‌رنگ است و در مبل‌سازی به کار می‌رود،

(زیست‌شناسی) صمغی زردرنگ و تلخ شبیه کهربا که از پوست درختی پیوسته سبز از تیرۀ مخروطیان به‌دست می‌آید و در طب و نقاشی به کار می‌رود، سندر،
[مجاز] زردرنگ: کمان را به زه کرد پس اشکبوس / تنی لرز لرزان رخی سندروس (فردوسی: ۳/۱۸۴)،

(صَ نُ بَ) [معر.] (اِ.) درختی است از تیره مخروطیان که همیشه سبز است و جزو درختان زینتی است. برگ های متناوب و سوزنی دارد و چوب آن در صنعت خاصه منبت کاری به کار می رود.

[فر.] (اِ.) دومین دوره از مزوزوئیک از دوران زمین شناسی که دریا کم عمق بوده و ماسه سنگ و سنگ های رستی رسوب کرده و لایه های ذغال سنگ پدید آمده است. در دریاها و خشکی ها و هوا خزندگان بسیار وجود داشته است. موجودات گیاهی مشتمل بر سیکاس ها، مخروطیان و سرخس

916