معنی محمدحسین | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

محمدحسین

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) (میرزا...) فروغی متخلص به ادیب و ملقب به ذکاءالملک اول. رجوع به فروغی شود.

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) (... خان علوی) او در مائه ٔ دوازدهم هجری می زیسته است و او راست: کتاب مخزن الادویه. (یادداشت مرحوم دهخدا).

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) میرزا محمدحسین سیفی قزوینی ملقب به عمادالکتاب. از اساتید خوشنویس خط نستعلیق است. در 1285 هَ. ق. در قزوین متولد شد، شاهنامه ٔ معروف به امیربهادری و اوصاف الاشراف خواجه نصیرالدین طوسی به خط اوست. وی چندی به معرفی کریم دواتگر در کمیته ٔ مجازات میرزا ابراهیم خان منشی زاده به تحریر بیانیه ها پرداخت، پس از دستگیری اعضاء آن کمیته میرزا محمدحسین زندانی گردید. پس از آزاد شدن در سال 1304 خورشیدی در دفتر مخصوص رضاشاه مأمور تحریر شد تا در سال 1315 خورشیدی در تهران در سن 70سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد. (رجال بامداد ج 3 ص 382).

محمدحسین. [م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) ابن عبدالرحیم طهرانی رازی. از فقهای امامیه بود که سالها در کربلا رحل اقامت افکند و به تدریس فقه و اصول اشتغال داشت. مؤلف روضات الجنات در شرح حال شیخ محمدتقی طهرانی رازی نویسد که او برادری داشت فاضل به نام شیخ محمد حسین مؤلف کتاب الفصول فی العلم الاصول که از بهترین و جامعترین کتب اصول فقه می باشد. طهرانی رازی در سال 1261 در شهر کربلا فوت نمود. (از معجم المطبوعات ج 2 ص 1649) (الاعلام زرکلی ج 3 ص 891) (روضات الجنات ج 1 ص 131).

قلعه محمدحسین ...

قلعه محمدحسین خان. [ق َ ع َ م ُ ح َم ْ م َ ح ُ س َ] (اِخ) دهی است از دهستان میان دربند بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه، واقع در 66هزارگزی شمال باختری کرمانشاه کنار شوسه ٔ سنندج. موقع جغرافیایی آن دشت و هوای آن سردسیری است. سکنه ٔ آن 150 تن است. آب آن از رودخانه ٔ کامیاران و محصول آن غلات، حبوبات دیمی و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).