معنی متیل

متیل. [م ِ / م َ] (اِ) آستر بالش و دشک یعنی پارچه ٔ زیرین که در میان آن پر و پنبه و جز آن نهند و به روی آن پارچه ٔ ظریفی کشند که روه [رویه] نامند. (ناظم الاطباء).

متیل. [م ِ] (اِ) پیه سوز که برادر شمعدان است. (برهان). پیه سوز. (جهانگیری). قسمی از چراغدان پایه دار که پیه سوز گویند. (ناظم الاطباء). رشیدی کلمه را به فتح اول آورده به معنی سپندسوز و... شاهدی ندارد. (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین).

(مِ) (اِ.) پارچه ای که روی بالش یا لحاف می کشند.

پارچه‌ای که روی بالش یا لحاف می‌کشند،

روبالشی

داروی درمان یبوست

میثیل

آستر بالش

پارچه ای که روی بالش یا لحاف می کشند

(صفت) لحاف و جز آن که دارای متیل باشد.

به عنوان داروی ضد التهاب در رماتیسم , نفریت لوپسی و حساسیت های شدید

فشار خون , سندرم رینود

التهاب مثانه

متیلاسیون

متیل رد - متیل قرمز - از معرفهای شیمیایی

480