معنی متمرد
عربی به فارسی
متمرد , شورشی , یاغی , سرکش
فارسی به عربی
خبیث، عاصی، عنید، متمرد، منتهک القانون
لغت نامه دهخدا
متمرد. [م ُ ت َ م َرْ رِ] (ع ص) سرکش و نافرمان و بغی. (غیاث) (آنندراج). سرکش و پیشی گیرنده. (منتهی الارب). ستنبه. (دستوراللغه) (زوزنی). شوخ. (از لغتنامه مقامات حریری، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). گردن کش. طاغیه. خودکامه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). سرکش و پیشی گیرنده و یاغی و نافرمان. (ناظم الاطباء): رکن الدنیا والدین غیاث الاسلام والمسلمین قامعالعداه والمتمردین... (سندبادنامه ص 8). و رجوع به تمرد شود. || جبار. دش خدای. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) [: ومما یوجد لفیثا غورس من الکتب] کتاب الارثما طیقی کتاب الالواح... رساله الی متمرد سقلیه. (عیون الانباء ج 1 ص 43). || بی ریش. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(مُ تَ مَ رِّ) [ع.] (اِفا.) سرکش، نافرمان.
فرهنگ عمید
تمردکننده، سرکش، نافرمان، یاغی،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
فرهنگ فارسی آزاد
مُتَمَرِّد، عصیان کننده، سرکش و یاغی، متکبّر و متجاوز از حدّ،
فارسی به انگلیسی
Contumacious, Disobedient, Insubordinate, Lawless, Mutineer, Outlaw, Rebel, Recalcitrant
فرهنگ فارسی هوشیار
سرکش، نافرمان
واژه پیشنهادی
ستیزگر
معادل ابجد
684