معنی متصنع

متصنع. [م ُ ت َ ص َن ْ ن ِ] (ع ص) خویشتن را آراینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آراسته و زینت کرده شده. (ناظم الاطباء). || ساخته. برخاسته. ساختگی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || به تکلف نیکوسیرتی نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که به تکلف نیکوسیرتی میکند. کسی که می نمایاند هنر و صفت خویش را. (ناظم الاطباء). || پریشان خاطری که می گذرد از خوشی. || آن که حرف می زند و کار می کند نه ازروی میل و رضا. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون).

خویشتن آراینده، به تکلف نیکو سیرتی نماینده، آن که صنعتی یا هنری را به خود ببندد؛ جمع متصنعین. [خوانش: (مُ تَ صَ نِّ) [ع.] (اِفا.)]

کسی که صنایع ادبی را به تکلف در آثار خود به کار می‌برد،
مصنوعی،

مُتَصَنِّع، به غیر حقیقت خویش تظاهر کننده، ظاهر سازی کننده (چه در قول چه در عمل)،

مصنوعی، ساختگی

متصنع

متصنع

منافق

‎ خود آرا، دلسوز نما، هنرمند نما (اسم) خویشتن آراینده، بتکلف نیکو سیرتی نماینده، آنکه صنعتی و هنری را بخود ببندد جمع: متصنعین.

(اسم) جمع متصنع در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند) .

متصنع

خودآرا، ریاکار، متصنع، متظاهر

با ریا , ادم ریاکار , ادم دو رو , زرق فروش , سالوس , متصنع

با ریا، ادم ریاکار، ادم دو رو، زرق فروش، سالوس، متصنع،

با ریا، ادم ریاکار، ادم دو رو، زرق فروش، سالوس، متصنع، ریاکار، متظاهر، دورو، باریا.

650