معنی متارکه

متارکه. [م ُ رَ ک َ] (ع مص) ترک گفتگو و مناقشه و منازعه و مجادله بطور موقت. (ناظم الاطباء). ترک کردن. دست برداشتن از یکدیگر. || قطع رابطه با همسر خویش. و رجوع به متارکه و ماده ٔ بعد شود.

متارکه کردن. [م ُ رَ ک َ / ک ِ ک َ دَ] (مص مرکب) ترک کردن. || دست برداشتن از یکدیگر. || رابطه ٔ خودرا با همسر خویش قطع کردن. و رجوع به متارکه شود.

Cessation, Divorce

(مص م.) ترک جنگ ومخاصمه، (اِ.) جدایی زن و شوهر. [خوانش: (مُ رِ کِ) [ع. متارکه]]

جدایی

جدایی

جفای یکدیگر بگذاشتن، مصالحه کردن در بیع، دست برداشتن از یکدیگر، قطع رابطه با همسر خویش

‎ رها کردن، وا گذاشتن، گسستن جدا شدن بریدن پیوند (مصدر) ترک کردن، دست برداشتن از یکدیگر، رابطه خود را با زن خویش قطع کردن.

مُتارَکَه، غیر از معانی مصدری در فقه و در عرف فارسی به طلاق و جدائی از همسر نیز اطلاق می شود،

مُتارَکَه، تِراک، (تارَکَ، یُتارِکُ) ترک کردن، مصالحه به ترک نمودن،

جدا شدن زن‌وشوهر از یکدیگر، طلاق،
ترک کردن موقت جنگ،
[مجاز] جدایی، ترک،

طلاق

بیزاری، جدایی، طلاق،
(متضاد) ازدواج، رهایی،
(متضاد) اسارت، وقفه،
(متضاد) ادامه، تداوم

جداشدن، طلاق گرفتن، یکدیگر را ترک کردن،
(متضاد) ازدواج کردن

خروج

Aufgeben, Aufhören, Quittieren, Verlassen

666