معنی ماه صیام

رمضان

روزه داری

صیام. (ع مص) روزه داشتن. (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان علامه ٔ جرجانی) (دهار). || (اِ) ج ِ صوم. (غیاث اللغات). رجوع به صوم شود:
تا نپذیردت ز تو زی خدای
نیست پذیرفته صلاه و صیام.
ناصرخسرو.
نزد خداوند عرش باد مقبول
طاعت خیر تو و صیام و قیامت.
مسعودسعد.
از جسم بهترین حرکاتی صلاه بین
وز نفس بهترین سکناتی صیام دان.
خاقانی.
نی تراهر شب مناجات و قیام
نی ترا در روزه پرهیز و صیام.
مولوی.
|| ج ِ صائم. (منتهی الارب). رجوع به صائم شود.
- عید صیام، عید رمضان. روز اول شوال:
عید قربان بر او مبارک باد
هم بر آنسان که بود عید صیام.
فرخی.
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است.
حافظ.
- ماه صیام، مه صیام. شهر رمضان. ماه رمضان. ماهی که در آن روزه داشتن واجب است مسلمانان را:
گر در مه صیام شودخوانده این مدیح
بر تو بخیر باد مدیح و مه صیام.
سوزنی.
جاهش ز دهر چون مه عید از صف نجوم
ذاتش ز خلق چون شب قدر از مه صیام.
خاقانی.
خجسته باد و مبارک قدوم ماه صیام
بر اولیا و احبای شهریار انام.
نزاری قهستانی.

صیام. [ص ُی ْ یا] (ع ص، اِ) ج ِ صائم. (منتهی الارب). رجوع به صائم شود.

سی مهره ٔ صیام. [م ُ رَ / رِ ی ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) کنایه از سی روزه ٔ ماه رمضان. (برهان) (آنندراج).

ماه ماه. (ق مرکب) ماه بماه. هر ماه و ماهیانه. (ناظم الاطباء).

ماه به ماه. [ب ِ] (ق مرکب) از این ماه به آن ماه. (ناظم الاطباء). هر ماه. همه ماهه. ازاین ماه تا ماه دیگر. || ماه بسیار. (ناظم الاطباء). || مدت مدید. (ناظم الاطباء).

روزه گرفتن، روزه داشتن، روزه،
(اسم) [عربی، جمعِ صائم] = صائم

(نجوم) از کرات آسمانی که در هر ۲۹ روز و ۱۲ ساعت و۴۴ دقیقه یک بار به دور زمین می‌گردد و از خورشید کسب نور می‌کند، قمر،
واحد اندازه‌گیری زمان برابر با یک‌دوازدهم سال،
(صفت) [عامیانه، مجاز] زیبا،
در گاه‌شماری ایران قدیم، روز دوازدهم از هر ماه شمسی،
[مجاز] زیبا، دل‌انگیز (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ماه‌پیکر، ماه‌منظر،
در آیین زردشتی، ایزد روز دوازدهم از هر ماه،
روز دوازدهم از هر ماه خورشیدی، ماه‌روز: ماه‌روز ‌ای به ‌روی خوب چو ماه / بادۀ لعل مشک‌بوی بخواه ـ گشت روشن چو ماه بزم که گشت / نام این روز ماه و روی تو ماه (مسعودسعد: ۵۴۸)،
* ماه برکوهان: (موسیقی) [قدیمی] از الحان سی‌گانۀ باربد: چو لحن ماه‌برکوهان گشادی / زبانش ماه‌برکوهان نهادی (نظامی۲: ۲۰۳)،
* ماه‌به‌ماه:
ماهیانه، ماهانه، هر ‌ماه،
از این ماه به آن ماه،
* ماه تمام: ماه شب چهاردهم از تقویم قمری، بدر،
* ماه روزه: رمضان،
* ماه قمری: مدت بین رؤیت هلال ماه تا هلال دیگر، تقریباً برابر با ۵/۲۹ شبانه‌روز،
* ماه مبارک: رمضان،
* ماه نو: ماه شب اول از تقویم قمری، هلال،

صِیام، روزه گرفتن- روزه دار شدن- روزه- به «صَوْم-صِیام» مراجعه شود،

صَوْم-صِیام، (صامَ-یَصُوْم) خودداری کردن- خودداری کردن از خوردن و آشامیدن- سکوت نمودن (خوداری از حرف زدن)، ظُهر شدن- راکد شدن باد،

(ص) [ع.] (مص ل.) روزه داشتن.

روزه داشتن، امساک از خوردن

ماه صیام، رمضان

ماه سرخ رنگ: عدم توافق
ماه زیبا: عشق وفادار
خسوف: اخبار بد
ماه کامل: بی وفایی، خیانت
ماه در کنار خورشید: اتفاقات بسیار مهم
ماه گرفتگی: بی وفایی، خبرهای بد
یوسف نبی علیه السلام می فرماید:
دیدن ماه از بزرگان شادی بیند - لوک اویتنهاو

187