معنی مادر اسفندیار در شاهنامه

‌ کتایون

کتایون

کتایون

کتایون

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) (کلو...) رجوع به کلو اسفندیار شود.

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) ابن بشتاسب. رجوع به اسفندیار شود.

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) ابن وشتاسف. رجوع به اسفندیار شود.

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) ابن گشتاسب (گشتاسف). رجوع به اسفندیار شود.

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) ابن موثق. از مردم بوسنج (پوشنگ) هرات. (تاج العروس).

اسفندیار.[اِ ف َ] (اِخ) مهتر آذربایجان بزمان عمر خلیفه ٔ ثانی. حمداﷲ مستوفی گوید: عمر خطاب بکربن عبداﷲ را با امرا و سپاه فراوان بجانب آذربایجان فرستاد، آنجا با سپاه عجم مهترشان اسفندیار جنگ کرد، اسفندیار اسیر شد، او را مقید داشتند تا دیگران رام می شدند. (تاریخ گزیده چ لندن 1328 هَ. ق. ج 1 ص 180).

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) موضعی در مشرق سبزپوشان (نواحی خلیج فارس).

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) ترکمان. یکی از امرای بدیعالزمان میرزای تیموری. (حبیب السیر جزو 3 از ج 3 ص 293).

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) موضعی در طبرستان، یکی از مواضع استقرار عساکر ابوخزیمه. (سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 165 بخش انگلیسی).

اسفندیار. [اِ ف َ] (اِخ) چهارمین از امرای سربداران (از 746 تا 747 هَ.ق.). (ترجمه ٔ طبقات سلاطین اسلام لین پول ص 224).

(اِ فَ) [په.] (اِ.) نام یکی از قهرمانان شاهنامه.

1257