معنی ماتمکده
لغت نامه دهخدا
ماتمکده. [ت َ ک َ دَ / دِ] (اِ مرکب) غمکده. (آنندراج). ماتم سرا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
بجز آن زلیخای انده زده
بدان غم زده جان ماتمکده.
شمسی (یوسف و زلیخا).
محنت کده
محنت کده. [م ِ ن َ ک َ دَ / دِ] (اِ مرکب) محنت سرا. محنت آباد. غمکده. ماتمکده. || کنایه از دنیاست.
مصیبت سرا
مصیبت سرا. [م ُ ب َ س َ](اِ مرکب) سرای مصیبت. مصیبت خانه. بیت الحزن. خانه ٔ عزا. ماتم سرا. ماتمکده. عزاخانه. و رجوع به مصیبت سرای(اِ مرکب) شود.
مصیبت کده
مصیبت کده. [م ُ ب َ ک َ دَ / دِ](اِ مرکب) غمکده. ماتمکده. عزاخانه. مصیبت سرا.(از یادداشت مؤلف). و رجوع به مصیبت سرا(اِ مرکب) شود.
نوحه گاه
نوحه گاه. [ن َ / نُو ح َ / ح ِ] (اِ مرکب) جای نوحه و عزا و ماتم. ماتمکده. ماتمسرا. عزاخانه. غمکده:
یک روز به نوحه گاه مجنون
می شد سخنی چو درّمکنون.
نظامی.
فرهنگ عمید
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
عزاخانه، غمکده، ماتمسرا، محنتسرا
عزاخانه
ماتمسرا، ماتمکده، محنتکده
ماتمسرا
عزاخانه، غمکده، ماتمکده، محنتسرا
بیتالاحزان
خانه غم، ماتمسرا، غمخانه، ماتمکده،
(متضاد) عشرتکده
بزمگاه
بزمگه، بزمه، مجلسعیشونوش،
(متضاد) رزمگاه، رزمگه، عشرتکده، عشرتگاه،
(متضاد) ماتمکده، ماتمسرا
فرهنگ معین
(ی) (~. سَ) [ع - فا.] (اِمر.) ماتمکده، عزاخانه.
معادل ابجد
510