معنی لزگی | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

لزگی

لزگی. [ل َ] (اِخ) نام طائفه ای در قفقازو شاید لکز که یاقوت نام می برد چنانکه در مجمل التواریخ گلستانه (ص 162 و 163) نیز لکزیه آمده است: قومی از ساکنین قفقاز که اصل ایشان از مردم داغستان است و چون اقوام دیگری به داغستان هجوم کرده و سکنی گزیدند قسمتی از مردم آنجا ناچار از مهاجرت به شیروان وگرجستان و اراضی دیگر قفقاز شدند. مجموع نفوس آن که بالغ به پانصد هزار تن است به بیش از پنجاه قوم و قبیله تقسیم شده و جدا شده اند به حدی که زبان یکدیگر را نمیدانند و با زبان ترکی یا فارسی و عربی مقاصد خود را به یکدیگر میفهمانند و چون قسمتی از آنان موسوم به آوار هستند بعقیده ٔ نژادشناسان آریائی می باشند.لزگی ها مردمی رشید و آزادمنش و عاشق حریت اند و مدتی طویل در تحت ریاست شیخ شامل برای تحصیل آزادی جنگهای مشهور داشته اند؛ قمه ٔ لزگی، رقص لزگی معروف است.

علی آباد لزگی بل...

علی آباد لزگی بلاغ. [ع َ دِ ل َ ب ُ] (اِخ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان اهر واقع در 30 هزار و پانصد گزی باختر اهر و 2 هزارگزی راه ارابه رو تبریز به اهر. ناحیه ای است کوهستانی و دارای آب و هوای معتدل، و 428 تن سکنه. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و حبوبات است. اهالی به زراعت و گله داری اشتغال دارند، و صنایع دستی آنان گلیم بافی است. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

لکزی

لکزی. [ل َ] (ص نسبی) منسوب به لکز که شهرکی است بدان سوی دربند خزر. (سمعانی). رجزع به لکز و لزگی شود.

لزها

لزها. [ل َ] (اِخ) قومی عیسوی ساکن قفقاز به عهد خسرو انوشیروان. (ترجمه ٔ ایران در زمان ساسانیان ص 262 و 265). شاید مراد قوم لزگی و لکزی باشد.

چچن

چچن. [چ ِ چ ِ] (اِخ) طایفه ای قفقازی که در شمال قفقاز در ناحیه ای بهمین نام (چچن) سکونت دارند و با چرکس ها همسایه میباشند. جمعیت این طائفه در حدود 420هزار تن میباشد که بیشتر مسلمان و سنی مذهبند و بزبان لزگی تکلم میکنند و تبعه ٔ اتحاد جماهیر شوروی میباشند. در محل سکونت این طایفه معدن نفتی وجود دارد.

فرهنگ عمید

لزگی

طایفه‌ای از مردم قفقاز که از زمان‌های قدیم ساکن داغستان بوده و زبانشان ترکی است و به ‌لهجه‌های مختلف تکلم می‌کنند،
ساخته‌شده به‌وسیلۀ این قوم،
رقص بومی این طایفه که با حرکات تند به‌صورت فردی یا گروهی اجرا می‌شود،