معنی قپان

قپان. [ق َپ ْ پا] (ترکی، اِ) کپان و آن ترازویی است که یک پله دارد و بجای پله ٔ دیگر سنگ از شاهین آن آویزند و بلغت رومی قسطاس میگویند. (برهان).

قپان. [ق َ] (اِخ) دهی است از دهستان گوکلان بخش مرکزی شهرستان گنبد قابوس. 6000 گزی خاوری گنبد قابوس سر راه فرعی گنبد قابوس به مراد تپه. محلی است کوهپایه معتدل و سکنه ٔ آن 460 تن ترکمنی است. آب آن از رودخانه ٔ گرگان و محصول آنجا غلات، حبوبات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان، بافتن پارچه های ابریشمی است. نهر پالی از دو محل بالا و پائین تشکیل شده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

اناره ٔ قپان. [اَ رَ ی ِ ق َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) رمانه ٔ قپان. (یادداشت مؤلف). و رجوع به ناره شود.

باج قپان. [ق َ] (اِ مرکب) قپانداری. (واژه های نو فرهنگستان ایران 1319هَ. ش. ص 65).

پرنه قپان. [] (اِخ) ناحیتی است در سنجاق اووه ٔ ارزروم. مرکب از 13 قریه. (قاموس الاعلام).

Bascule, Scale, Steelyard

‎ شغل و عمل قپان دار، باج قپان اجرت قپاندار.

ترازوئی که یک پله دارد و بجای پله دیگر سنگ از شاهین آن آویزند

(صفت) آنکه مامور وزن کردن اشیا با قپان است ترازودار.

(قَ) (اِ.) ترازوی بزرگ، مخصوص وزن کردن بارهای سنگین.

باسکول

باسکول

باسکول، ترازو، قسطاس، میزان

باسکول – ترازویی برای وزن کردن اجسام سنگین

نوعی ترازوی بزرگ مخصوص وزن کردن بارهای سنگین: یکی دیبا فروریزد به رِزمه / یکی دینار برسنجد به قپّان (عنصری: ۲۷۰). δ در این بیت qappān
باسکول،

کسی که شغلش وزن کردن بار با قپان است،

153