معنی قرعه کشیدن

قرعه کشیدن. [ق ُ ع َ / ع ِ ک َ / ک ِ دَ] (مص مرکب) قرعه زدن. پشک انداختن.

قرعه کشی. [ق ُ ع َ / ع ِ ک َ / ک ِ] (حامص مرکب) عمل قرعه کشیدن.

قرعه افکندن. [ق ُ ع َ / ع ِ اَ ک َ دَ] (مص مرکب) قرعه زدن. فال زدن. پشک انداختن.

قرعه زن. [ق ُ ع َ / ع ِ زَ] (نف مرکب) آنکه به قرعه فال زند. (آنندراج):
قول سه کس نیست بین، پر استوار
شاعر و قرعه زن و اخترشمار.
امیرخسرو (از آنندراج).

Draw

(مصدر) قرعه انداختن.

عمل قرعه کشیدن قرعه انداختن: قرعه کشی بلیطهای اعانه ملی.

فال زدن، قرعه زدن

پشتک انداختن

پشک

اقتراع

Die, Fem. [noun], Wahl, Wahlurne

Anmut (f), Gnade (f), Grazie (f), Lotterie (f)

سهم، نصیب،
تکۀ کاغذ یا هر چیز دیگر دارای شماره یا نشانه که به‌وسیلۀ انتخاب تصادفی آن، سهم و نصیب کسی را معین می‌کنند، پشک،
* قرعه انداختن: (مصدر لازم) [قدیمی] انتخاب تصادفی از طریق قرعه،
* قرعه زدن: = * قرعه انداختن
* قرعه کشیدن: = * قرعه انداختن

عمل قرعه کشیدن، قرعه انداختن،

(قُ عِ) [ع. قرعه] (اِ.) آنچه که با آن فال بزنند.

759