معنی قرارگاه

قرارگاه. [ق َ] (اِ مرکب) مسکن و منزل و خانه و مأوا. جایی که در آن قرار گیرند. جای استراحت و آرامش. آرامگاه. آنجا از خانه که محل استراحت و آرامش است. (ناظم الاطباء):
اقبال مطیع و بخت منقاد
آمد به قرارگاه میعاد.
نظامی.
روزی که از این قرارگاهت
تدبیر بود به عزم راهت.
نظامی.
هر روز مسافری ز راهی
کردی بر او قرارگاهی.
نظامی.
ترا به کوی اجل هم قرار خواهد بود
قرارگاه تو دارالقرار خواهد بود.
سعدی.

قرارگاه نطفه. [ق َ هَِ ن ُ ف َ / ف ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) رحم. زهدان. (ناظم الاطباء).

Garrison, Post, Reservation, Reserves, Stand, Station

جای آرام گرفتن و ساکن شدن،
منزل، خانه، مسکن،

مقر

پایگاه

کلانتری

ستاد، مرکز، مقر، جایگاه، ماوا، مسکن

مسکن و منزل و خانه و ماوا

Einstellung (f), Justierung (f), Setzend

وضع

پاتوق

اردوگاه

پاتوق

فرانکفورت

پادگان

527