معنی قبضه

دستۀ شمشیر،
یک مشت از چیزی،
واحد اندازه‌گیری سلاح‌های جنگی کوچک،
* قبضه کردن: به‌دست آوردن، تصرف کردن،

Corners, Grip

kabza

یک مشت از هر چیزی، دسته شمشیر و کارد و مانند آن. [خوانش: (قَ ضَ یا ض) [ع. قبضه] (اِ.)]

(~. کَ دَ) [ع - فا.] (مص م.) به دست گرفتن، قدرت را گرفتن.

واحد شمارش اسلحه

مشت، دسته، تصرف، ملک، اقتدار، سلطه، قدرت

مقبض

استملک

مقبض

استولی علی

آنچه را با انگشتان یا با مشت گیرند

‎ به دست گرفتن چیره گشتن، به دست آوردن (مصدر) متصرف شدن بدست آوردن: مملکت را قبضه کرد. یا قبض کردن روح. جان را گرفتن میرانیدن یا قبض کردن کار. در کف کفایت خود گرفتن کار را: با نرمش و سهولتی دلپسند که از موذی گری و پست نهادی خالی بود کارها را قبضه می کرد، جذب کردن توجه کسان را بخود جلب کردن: با بیانات دلنشین خود همه اهل مجلس را قبضه کرده بود.

مشته وار (اسم) باندازه یک قبضه باندازه یک مشت.

دسته کمان بهرامی

قبضه ٔ بهرامی. [ق َ ض َ / ض ِ ی ِ ب َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) نوعی از گرفت قبضه ٔ کمان است و آن چنان باشد که به خنصر و بنصر و وسطی قبضه را گرفت مینمایند و سبابه و ابهام را حلقه وار کرده چند تیربان میگیرند تا بوقت زود افکنی هر بار بکشیدن تیر از ترکش نیفتد و این گرفت قبضه ٔ کمان منسوب است به بهرام که یکی از استادان فن تیراندازی بوده است. (آنندراج).

Abwickeln, Antasten, Bearbeiten, Bedienen, Griff (m), Heft (n)

907