معنی قایم شدن
لغت نامه دهخدا
قایم شدن. [ی ِ ش ُ دَ] (مص مرکب) در تداول عوام، پنهان شدن. || در شطرنج پات شدن است یعنی هیچ یک از دو حریف غالب نتواند شدن.
قایم
قایم. [ی ِ] (اِخ) لقب امام دوازدهم شیعه. رجوع به قائم و مهدی (ع) شود.
قایم. [ی ِ] (ع ص، اِ) قائم. ایستاده. برپا. || دلاک حمام: دست بر پشت شیخ میمالید و شوخ بر بازوی شیخ جمع میکردچنانکه رسم قایمان باشد. (اسرار التوحید). رجوع به قائم شود. || در تداول، پنهان. رجوع به قایم کردن شود. || در تداول، سخت. محکم: یک کشیده ٔ قایم زدن. || در تداول، بسی بلند وجهوری: آواز و صدای قایمی کردن. مقابل یواش گفتن.
قایم راندن
قایم راندن. [ی ِ دَ] (مص مرکب) کنایه از زبونی و تسلیم شدن. (حاشیه ٔ وحید بر خسرو و شیرین).
- به قایم راندن، کنایه از زبون شدن:
به حیرت مانده مجنون در خیالش
به قایم رانده لیلی با جمالش.
نظامی.
قایم بازی
قایم بازی. [ی ِ] (حامص مرکب) رجوع به قایم شدنک شود.
فارسی به انگلیسی
Hide
فرهنگ فارسی هوشیار
پنهان شدن
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پنهان، مخفی،
* قایم شدن: (مصدر لازم) [عامیانه] پنهان شدن، مخفی شدن،
فرهنگ عوامانه
به معنی مخفی شدن است و ( (قایم شدنک)) اسم بازیی است.
معادل ابجد
505