معنی فطانت

فطانت. [ف َ ن َ] (ع اِمص) زیرکی و دانایی. (غیاث). زیرکی و هوشیاری. || (مص) درک کردن. دریافتن. (فرهنگ فارسی معین). فهمیدن و ادراک کردن. || ماهر شدن در کاری. (از اقرب الموارد).

فطانه. [ف َ ن َ] (ع مص) فطانت. رجوع به فطانت شود.

زیرکی و هشیاری

فطانت

دها، زیرکی، هشیاری، هوشیاری، درک، فهم

تیزهوشی، عقل، فراست، فطانت، هوشمندی، هوشیاری،
(متضاد) فصاحت

(مص م.) درک کردن، زیرک و دانا بودن، (اِمص.) ادراک، دریافت، زیرکی، هوشیاری. [خوانش: (فَ یا فِ نَ) [ع. فطانه]]

زیرکی، هوشیاری، دانایی،

زیرکی، دانائی، درک کردن، دریافتن

فِطانَت، فَطانَت، در فارسی با معانی هوشیاری و دانائی، تیز فهمی و زیرکی، حذاقت و مهارت مصطلح است ولی در عربی « فِطنَه» متداول است،

حِجی، فطانت، عقل (جمع:اَحْجاء)،

کَیْس، عقل و خرد- فطانت- کیاست،

لَحن، با فطانت، زیرک و باهوش،

غَباوَت، جهالت و نادانی- غفلت- فقدان فطانت،

نَبَه، (نَبِهَ، یَنبَهُ) فهمیدن و ادراک کردن، فطانت داشتن،

540