معنی فریضه

واجب، لازم، آن چه که خداوند انجام آن را بر انسان واجب کرده. [خوانش: (فَ ض) [ع. فریضه] (اِ.)]

Act

farîza

دخترانه، عمل واجب، امر واجب

هر‌یک از اعمال دینی که انجام آن‌ها بر فرد واجب شده، واجب،
(اسم) [مجاز] نماز واجب،
امر واجب،

وظیفه، تکلیف، واجب

فرایض

روزه داری

صلات، نماز، تکلیف، وظیفه، لازم، واجب

فرموده خدای از زکاه مال و ستور، و از نماز و روزه را گویند، جمع فرائض

فریضه گشتن. [ف َ ض َ / ض ِ گ َ ت َ] (مص مرکب) واجب شدن. فرض شدن. فریضه گردیدن: پس فریضه گشت سالاری محتشم را نامزد کردن. (تاریخ بیهقی). رجوع به فریضه شود.

فریضه گردیدن. [ف َ ض َ / ض ِ گ َ دی دَ] (مص مرکب) واجب شدن. فرض شدن: بر ایشان واجب و فریضه گردد که چون یال برکشند خدمتهای پسندیده نمایند. (تاریخ بیهقی).

فریضه کردن. [ف َ ض َ / ض ِ ک َ دَ] (مص مرکب) واجب کردن. واجب شمردن: امیر فریضه کرد بر خویشتن که پیش از بار خلوتی کردی چاشتگاه. (تاریخ بیهقی).

فریضه دیدن. [ف َ ض َ / ض ِ دی دَ] (مص مرکب) واجب دانستن. واجب شمردن: واجب دارم و فریضه بینم که کسانی که از این شهر باشند و در ایشان فضلی باشد ذکر ایشان کنم. (تاریخ بیهقی).

طواف فریضه. [طَ ف ِ ف َ ض َ / ض ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) رجوع به طواف و طواف زیارت شود.

فَرِیضَه ظُهر، منظور نماز ظهر است،

استطاعت

1095