معنی فرو پاشیده
حل جدول
لغت نامه دهخدا
پاشیده. [دَ / دِ] (ن مف) پراکنده. متفرق. برافشانده. برشاشیده. منثور:
از روی چرخ چنبری رخشان سهیل و مشتری
چون بر پرند ششتری پاشیده دینار و درم.
لامعی (دیوان چ دبیر سیاقی ص 97).
|| فروریخته:
زبس خون که هر جای پاشیده بود
زمین همچو روی خراشیده بود.
اسدی.
صحبت پاشیده
صحبت پاشیده. [ص ُ ب َ ت ِ دَ / دِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) صحبت تمام شده. محفل از هم گسیخته:
گوشه گیری با حضور دل عجایب دولتی است
دانه ٔ دام هما کن صحبت پاشیده را.
محسن تأثیر.
فرو
فرو. [ف َرْوْ] (ع اِ) پوستین. ج، فِراء. (منتهی الارب). چیزی شبیه جبه که از پوست حیوانات چون خرگوش و روباه و سمور دوزند. ج، فراء. (اقرب الموارد).
فرو. [ف َ رَ / رُو] (از ع، اِ) نوعی از پوستین روباه باشد و آن گرمترین پوستین است، بعد از آن سمور و سپس قاقم. (برهان). به این معنی عربی است. ج، فِراء. (از حاشیه ٔ برهان چ معین).
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم. پاشیدن) پراگنده متفرق بر افشانده منثور، ریخته ریخته شده فرو ریخته.
پاشیده شدن
(مصدر) پراکنده شدن برافشانده شدن افشانده شدن، ریخته شدن برشاشیده شدن. یا از هم پاشیده شدن. از هم متلاشی شدن.
فرهنگ عمید
ریختهشده، پراکندهشده،
مترادف و متضاد زبان فارسی
پراکنده، فروریخته، متفرق، متلاشی،
(متضاد) منسجم
فرهنگ معین
گویش مازندرانی
فرو پست نشیب پایین
فارسی به ترکی
saçılmak
فارسی به عربی
وردی
معادل ابجد
608