معنی فرحان

لغت نامه دهخدا

فرحان

فرحان. [ف َ] (ع ص) شادان و فیرنده. ج، فَراحی ̍، فَرْحی ̍. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).


فرحی

فرحی. [ف َ حا] (ع ص، اِ) ج ِ فرحان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به فرحان شود. || (ص) مؤنث فرحان. (از اقرب الموارد). فرحانه. رجوع به فرحان و فرحانه شود.

فرهنگ عمید

فرحان

شاد، شادمان،

فرهنگ فارسی هوشیار

فرحان

شادمان فیرنده


فرحانه

مونث فرحان و سماروغ سپید

حل جدول

فرحان

شاد، شادمان


شادمان

فرحان


شاد- شادمان

فرحان

نام های ایرانی

فرحان

پسرانه، شادان، خندان


فرحانه

دخترانه، مؤنث فرحان

عربی به فارسی

فرحان

خوشحال , شاد , خنده دار , مضحک

فرهنگ فارسی آزاد

فرحان

فَرحان، شاد، خوشحال، با فرح (جمع: فَرحی -فَراحِی مُؤَنَّث: فَرحی، فَرحانَه)،


فوح، فرحان، فؤوح

فَوح، فَوَحان، فُؤُوح، (فاحَ، یَفُوح) منتشر شدن بوی خوش، وزیدن نسیم خوشبو، جریان خون از زخم،

فارسی به عربی

خنده دار

حفله، فرحان، لوطی، مجله الصور المتحرکه، مضحک


خوشحال

سعید، فرحان، لوطی، مرح، مسرور

معادل ابجد

فرحان

339

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری