معنی فرار کردن

فرار کردن. [ف ِ / ف َ ک َدَ] (مص مرکب) گریختن. جَستن. رجوع به فرار شود.

Break, Decamp, Elude, Escape, Flee, Fly, Run

fuggire

evadere

disertare

sfuggire

scappare

Flu.chten, Sich aus dem staub machen, Sich verbergen

رم کردن

هرب

هرب، گریختن، جستن، در رفتن

گریختن، در رفتن، پنهان شدن، جستن

گریختن جستن که نتوانی ز بند چرخ رستن ز تقدیری که یزدان کرد جستن (ویس ورامین) (مصدر) گریختن جستن.

به چاک زدن

متواری شدن

وارفتن

در رفتن

رمیدن

در رفتن

دور شدن ناگهانی و با سرعت زیاد از موضع خطر،
دور شدن از دسترس و نظارت کسی،
[مجاز] تن ندادن و تسلیم نشدن در برابر کار یا وضعیتی: فرار از خدمت سربازی،
* فرار دادن کسی: (مصدر متعدی) گریزاندن و دور کردن او از خطر،
* فرار کردن: (مصدر لازم) = فرار

اهرب، تهرب

755