معنی عثمانی

عثمانی. [ع ُنی ی] (ص نسبی، اِ) سکه ٔ معروف مروجه ٔ دولت عثمانیه. (آنندراج). لیره ٔ عثمانی. رجوع به عثمانیان شود.

عثمانی. [ع ُ نی ی] (ص نسبی) نسبت است به عثمان بن عفان نَسَباً و ولاءً یا اتباعاً مانند اهل شام. (از اللباب ج 2 ص 122).

عثمانی. [ع ُ] (اِخ) عثمان بن محمدبن عثمان بن محمدبن عبدالملک بن عبدالدین عنسهبن عمروبن عثمان بن عفان العثمان البصری. از محمدبن عبدالسلام روایت کند و ابونعیم الحافظ اصفهانی از وی روایت دارد. (از اللباب ج 2 ص 122).

عثمانی. [ع ُ] (اِخ) ممالکی که آل عثمان در آن سلطنت میکردند. (ناظم الاطباء). رجوع به عثمانیان شود.

عثمانی. [ع ُ نی ی] (ص نسبی) مقابل علوی. آنانکه علی و یاران او را متهم به قتل عثمان بن عفان کردند.

علی عثمانی. [ع َ ی ِ ع ُ] (اِخ) ابن عبدالرحمان بن حسین عثمانی صفدی شافعی. ملقب به علاءالدین. رجوع به علی صفدی شود.

علی عثمانی. [ع َ ی ِ ع ُ] (اِخ) ابن خضربن حسن عثمانی دمشقی. مکنی به ابوالحسن. حسابگر بود و در 25 یا 26 ماه شوال سال 459 هَ. ق. در دمشق درگذشت. او را تصنیفاتی در علم حساب است. (از معجم المؤلفین از تاریخ دمشق ابن عساکر ج 12 ص 40).

فاتح عثمانی. [ت ِ ح ِ ع ُ] (اِخ) لقب سلطان محمد اول عثمانی است که بمناسبت فتح قسطنطنیه به این لقب خوانده شده است. رجوع به محمد فاتح شود.

حشمت عثمانی. [ح ِ م َ ت ِ ع ُ] (اِخ) شاعری عثمانی، پسر یکی از صدور عباس افندی. وی معاصر و منظور راغب پاشا بود و در 1175 هَ. ق. به تهمت زبان درازی به مقام خلافت با نورس افندی کرکوکی به بروسه تبعید شد و سپس از آنجا وی را به رودس نفی کردند و در سال 1182 هَ. ق. بدانجا درگذشت. و در حظیره ٔ تربت مرادرئیس مدفون گردید. او دیوانی و کتابی منثور به نام «سندالشعرا» دارد. (قاموس الاعلام ترکی).

‎ نام پیشین ترکیه، نام پرشان (سکه) کشور عثمانی (صفت) منسوب به عثمان بن عفان، منسوب به عثمان جد آل عثمان (سلاطین قدیم ترکیه) جمع عثمانیان، مجموعه ممالکی که تحت حکومت سلاطین آل عثمان بود.

ottomano

از فرزندان عثمان،
(اسم) زبان ترکی رایج در ترکیه،

نام قدیم کشور ترکیه

عُثْمانِی، نام و دودمان حکومتی و خلافت اسلامی بعد از عباسیان است که از سال جلوس عثمان اوّل در 699 هجری برابر 1299 میلادی تا 1342 هجری (برابر 1922) بمدت 643 سال قمری طول کشید و طی این مدت 36 خلیفه حکومت کردند،

ترکیه

671