معنی عبوس

عبوس. [ع َب ْ بو] (اِخ) موضعی است. (معجم البلدان).

عبوس. [ع َب ْ وَ] (ع اِ) جماعت بسیار. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

عبوس. [ع ُ] (ع مص) روی ترش کردن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ترجمان) (تاج المصادر) (غیاث اللغات). رجوع به عبس شود.

عبوس. [ع َ] (ع ص) بسیار ترش روی. (اقرب الموارد). || شیربیشه. || روز بد که از آن روی ترش شود. (اقرب الموارد) (منتهی الارب).

اخمو

بد اخم

اخمو، ترشرو، گرفته،
(متضاد) گشاده‌رو

Beetle-Browed, Cranky, Dour, Glum, Grumpy, Morose, Saturnine, Severe, Stern, Sulky, Sullen

(عَ) [ع.] (ص.) بسیار ترشروی، اخمو.

(مص ل.) روی ترش کردن، (اِمص.) ترشرویی. [خوانش: (عُ) [ع.]]

اخم کردن، رو ترش کردن، چین به پیشانی انداختن، ترش‌رویی،

‌ترش‌رو، بداخم، اخمو،

اوطا، صدی، کییب، متجهم، مزاجی، مشاکس، موخره

روی ترش کردن، ترشروی، اخم کردن

عَبُوس، بسیار پُر اخم- بسیار شدید،

Aussetzen, Herabsetzen, Herunterlassen, Niedriger, Niedrigere, Niedrigerer

ترشرو

ترشرو

138