معنی ظهر
حل جدول
نیمروز، میانه روز، از نمازهای چهار رکعتی، پشت
نیمروز
نیمروز، میانه روز، از نماز های چهار رکعتی، پشت
پشت
میانه روز
مترادف و متضاد زبان فارسی
پشت، خلف، دنبال،
(متضاد) رو
فارسی به انگلیسی
Noonday, Noontime, Midday, Noon
فارسی به ترکی
öğle, öğleyin
فارسی به عربی
خط الطول، ظهر، منتصف النهار
فرهنگ فارسی هوشیار
میانه روز، نیم روز
فرهنگ فارسی آزاد
ظَهْر، پُشت (جمع:ظُهُوْر- ظُهْران-اَظْهَر) مال بسیار- راه زمینی و برّی- خَبَر- حدیث،
ظُهْر، وسط روز- ظُهر- نیمروز (جمع:اَظْهار)،
ظَهْر، (ظَهَرَ-یَظْهَرُ) به پشت زدن- پشت گوش انداختن و فراموش کردن- فخر نمودن،
فارسی به ایتالیایی
mezzogiorno
لغت نامه دهخدا
ظهر. [ظَ هََ] (ع اِ) درد پشت. پشت درد.
ظهر. [ظَ هَِ] (ع ص) دردگن پُشت. مبتلی به پشت درد.رجل ٌ ظَهر؛ مردی که پشتش درد کند. (مهذب الاسماء).
ظهر. [ظَ] (اِخ) جایگاهی است و بدانجا وقعه ای بوده است میان عمروبن تمیم و بنی حنیفه. (معجم البلدان).
ظهر. [ظُ] (ع اِ) پس از زوال آفتاب. ظاهِره. گرمگاه. چاشت. نیم روز. پیشین. مقابل ضحی که نیم چاشت است.
- صلوهالظهر، نماز پیشین.
ظهر. [ظَ] (ع مص) مبتلی به درد پشت شدن. دردمند شدن پشت. (تاج المصادر بیهقی). || بر جای بلند شدن. || دست یافتن. || آشکار شدن. (زوزنی). || غلبه. || امداد. پشت به پشت دادن.
ظهر. [ظَ] (ع اِ) پُشت. ضدّ بَطن. ج، اَظْهُر، ظُهور، ظُهران. || چارپای بارکش. || ستور برنشست. و منه: لِص ﱡ عادی ظَهر؛ یعنی درآمد در شتران و دزدید. || بار. || دیگ کهنه. || مال بسیار. || فخر به چیزی. || جانب کوتاه موی پر مرغ: رِش سهمک بظهران و لاترشه ببطنان. || راه درشت. || زمین بلند درشت. || لفظ قرآن. خلاف بطن که تأویل آن است و حدیث و خبر. || آنچه از تو غائب باشد. || به پشت رسیدن چیزی. || اعطاه عن ظهر ید؛ یعنی بی مکافات داد او را. || خفیف الظهر؛ کم عیال. || ثقیل الظهر؛ بسیارعیال. || هو علی ظهرسفر؛ او آماده ٔ راه است. || اقران الظهر؛ از پس پشت درآیندگان در حرب. || لاتجعل حاجتی بظهر؛ فراموش مکن. پس پشت میفکن. || سال وادیهم ظهراً؛ روان شد رودبار ایشان از باران زمین ایشان، خلاف سال وادیهم درٔاً یعنی روان شد از آب زمین دیگران. || اصبت منک مَطر ظهر؛ از تو رسید مرا خیر بسیار. || هو یأکل علی ظهر یدی، نفقه ٔ او من میدهم. || هو بین ظهریهم،او در میانه و در معظم ایشان است. و کذا بین ظهرانیهم. || نزل بین ظهریهم، فرودآمد پس پشت آنها. || لقیته بین الظهرین و بین الظهرانین، یعنی ملاقات کردم او را بعد دو روز یا سه روز. || جاء فلان بین ظهریه، أی قومه. || فانزل بین ظهرانیکم و ظهریکم، أی فی وسطکم. (مهذب الاسماء). || عن ظهر القلب، از حفظ. از بر.
عربی به فارسی
عقب , پشت (بدن) , پس , عقبی , گذشته , پشتی , پشتی کنندگان , تکیه گاه , به عقب , درعقب , برگشت , پاداش , جبران , ازعقب , پشت سر , بدهی پس افتاده , پشتی کردن , پشت انداختن , بعقب رفتن , بعقب بردن , برپشت چیزی قرارگرفتن , سوارشدن , پشت چیزی نوشتن , ظهرنویسی کردن , نیمروز , ظهر , وسط روز
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ واژههای فارسی سره
نی مروز
معادل ابجد
1105