معنی طپاندن

لغت نامه دهخدا

طپاندن

طپاندن. [طَ دَ] (مص) فروبردن. فروکردن.


تپاندن

تپاندن. [ت َ دَ] (مص) طپاندن. چیزی رابزور در ظرفی جادادن. (فرهنگ نظام). مصدر منحوت از تَپمَک ترکی. بفشار جای دادن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || بسیار خوردن. (یادداشت ایضاً).

حل جدول

طپاندن

چپاندن است که به زور چیزی زا در جای تنگی جادادن باشد.

چپاندن است که به زور چیزی را در جای تنگی جا دادن باشد


چپاندن است که به زور چیزی را در جای تنگی جا دادن باشد

طپاندن


چپاندن است که به زور چیزی زا در جای تنگی جادادن باشد.

طپاندن

فرهنگ فارسی هوشیار

طپاندن

نادرست نویسی تپاندن تپانیدن تپاندن

فرهنگ عوامانه

طپاندن

به معنی چپاندن است که به زور چیزی زا در جای تنگی جادادن باشد.

معادل ابجد

طپاندن

116

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری