معنی طناز

طناز. [طَن ْ نا] (ع ص) بسیار فسوس کننده. (منتهی الارب). فسوس دارنده. (دهار). افسونگر. (مهذب الاسماء). که سخریه کند. که دست اندازد. (صحاح الفرس). بسیارسخن به رموز گوینده. (غیاث) (آنندراج):
به چنگ باز گیتی در، چو بازت گشت سرپیسه
کنونت باز باید گشت ازین بازی و طنازی.
ناصرخسرو.
شده از من موافقان رنجور
شده بر من مخالفان طناز.
مسعودسعد.
سر متاب از طریق تا نشوی
هدف تیر طعنه ٔ طناز.
سنائی.
از جوانمردی بر جود و سخای تو کند
دو کف راد تو بر حاتم طی طنازی.
سوزنی.
سپر نیفکنم از خصم طاعن طناز
که خصم نبود بی طاعنی و طنازی.
سوزنی.
|| نازکننده و رفتار به ناز کننده و شوخ. (غیاث) (آنندراج). به ناز خرامنده. کش خرام.

بسیار فسوس کننده، افسونگر، دست انداز، شوخ و پر ناز

شوخ، کرشمه، به ناز خرامنده، مسخره کننده. [خوانش: (طَ نّ) [ع.] (ص.)]

زیبا و پرعشوه،
(اسم، صفت) [قدیمی] مسخره‌کننده، ‌ طنزگو،

شوخ و پرناز

لوند

از بازیگران فیلم ساکن طبقه وسط

از بازیگران فیلم 50 قدم آخر

از بازیگران فیلم آرایش غلیظ

از بازیگران فیلم رخ دیوانه

دلفریب، عشوه‌ساز، افسونگر، دلربا، شیوه‌گر، عشوه‌گر، کرشمه‌گر، لوند، دل‌نشین، فریبنده، شوخ، پرناز، طنزگو

Graceful, Nymph, Skittish

Slinky

دخترانه، با ناز و کرشمه، بسیار زیبا، دلنشین و فریبنده

طَنّاز، مسخره کننده- در فارسی بمعنای دلکش و پرناز و خرامان مصطلح است،

67