معنی طاعات

طاعات. (ع اِ) ج ِ طاعه، طاعت. رجوع به طاعت شود. رسول را بر جمله ٔ طاعات بازگردانید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 40).

[ع.] (اِ.) جِ طاعت، بندگی ها، عبادات.

عبادات

طاعات

(اسم) جمع طاعت بندگی ها عبادات.

(مصدر) محاسبه: اما مقام محاسبت در پیش ترازو بود، محاسبت آنست که طاعات و معاصی را با خود حساب کند.

‎ (مصدر) فرمانبرداری کردن اطاعت کردن، عبادت کردن، (اسم) فرمانبرداری اطاعت، عبادت. یا طاعت بهایی. طاعات و عباداتی که به منظور مزد و ثواب به جا آورده شود و آن در نظر صوفی شرک است صوفی باید طاعت برای خدا کند نه یافتن بهشت و امثال آن.

طاعت

عبادات، عبادت‌ها، نیایش‌ها، بندگی‌ها

گناهان، بزه‌ها، ذنوب، جرم‌ها، معصیت‌ها،
(متضاد) طاعات، عبادات

اگر دید سوره ق می خواند، دلیل است به طاعات و عبادات مشغول گردد. - محمد بن سیرین

قُرْبَت-قُرُبَت، آنچه موجب نزدیکی بحق گردد از عبادات و طاعات و خدمات (جمع: قُرُبات-قُرَب)، قرابت- قرب و نزدیکی،

نِسک (به تثلیث نون)، نُسُوک، نَسکَه، مَنسَک، نُسُک (نَسَکَ، یَنسُکُ) عبادت کردن، زاهد شدن، عابد شدن، تقرب جستن به خدا با اعمال حسنه و طاعات و صدقات،

و آنها که نهایت کوشش را در انجام طاعات به خرج مى‏دهند و با این حال، دلهایشان هراسناک است از اینکه سرانجام بسوى پروردگارشان بازمى‏گردند،

و آنها که نهایت کوشش را در انجام طاعات به خرج مى‏دهند و با این حال، دلهایشان هراسناک است از اینکه سرانجام بسوى پروردگارشان بازمى‏گردند،

481