معنی ضایعه پوستی

زگیل

جلدی

راش

کیست

از دست رفته، تلف شده، تباه شده، فاسد. [خوانش: (یِ عَ یا عِ) [ع. ضایعه] (اِفا.) مؤنث ضایع. ]

منسوب به پوست، جلدی، قشری، تنبل، کاهل. [خوانش: (ص نسب.)]

فاجعۀ مهم به‌ویژه بر اثر فوت کسی،
(صفت) [قدیمی] = ضایع

تباهی

از دست رفته، تلف شده

(صفت) منسوب به پوست. ‎ جلدی قشری. یا کلاه پوستی. کلاهی که از پوست بره و بیشتر برنگ سیاه سازند. یا کاغذ پوستی. کاغذی که از پوست نازک (مانند پوست آهو) سازند قسمی کاغذ شفاف و محکم و شکننده، پوست فروش. ‎ -3 آنکه پوست کوکنار خورد (در هند و ایران معمول بوده) . -4 تریاکیافیونی. ‎ -5 تنیلکاهل و سست.

آنکه کلاه پوستی بر سر گذارد.

سیاه بودن رنگ پوست بدن مقابل سفید پوستی.

پوستی. (ص نسبی) منسوب به پوست. از پوست. جلدی. قشری.
- کاغذ پوستی یا کاغذ پوست آهو، کاغذی از پوست تنک کرده. قسمی کاغذ شفاف و محکم و شکننده.
- کلاه پوستی،کلاه از پوست بره و بیشتر برنگ سیاه. مقابل کلاه ماهوتی یا مقوائی.
|| پوست فروش. || آنکه پوست کوکنار خورد و این در هند و در ایران قدیماً معمول بوده است. || مرد کاهل و سست. تریاکی.

نحیل

کلاه پشمی چوپان و گالش، کلاه پوستی

1364