معنی صیانت

صیانت. [ن َ] (ع مص) صیانه. نگه داشتن. نگهبانی. (غیاث اللغات). صون. صیانه. حفظ. وقایه. نگاهداری. خویشتن بازداشتن:
از صیانت هیچ با فاجر نیامیزی بهم
هرکه با فاجر نشیند همچنان فاجر شود.
منوچهری.
... و صیانت نفس از حوادث آفات آن قدر که در امکان آید. (کلیله و دمنه). در ضبط ولایت و شرط جبایت آثار امانت و انوار صیانت و دقایق سیاست و شرایط حراست تقدیم کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). رجوع به صیانه شود.

نگهداری، حفظ کردن، خویشتن نگاهداشتن

صیانت

صیانت

صیانت

صیانت

صیانت

صیانت

نگهداری

(مص م.) حفظ کردن، خویشتن نگاهداشتن، (اِمص.) نگه داری. [خوانش: (نَ) [ع. صیانه]]

حفظ کردن، نگه‌داشتن،
[قدیمی] پرهیزکاری،

حراست، حفظ، محافظت، نگهداری

حفظ کردن

(مصدر) حفظ کردن محفوظ داشتن مصون داشتن.

خود پاسی خویشپاسی

551