معنی صره

(صُ رَّ) [ع. صره] (اِ.) کیسه زر و سیم.

کیسه‌ای که در آن دینار و درهم می‌ریختند، کیسۀ پول، همیان،

صره

پرونده،
بستۀ قماش،
صره، کیسۀ پول،

کیسه پول

کیسه پول

صره

بدره، صره

انبان، صره

بدره، کیسه‌زر، همیان، بورس

صره، کیسه‌زر، همیان

بدره، صره، کیسه

همیان (اسم) همیان در هم و مانند آن کیسه سیم و زر جمع: صرر.

(صفتاسم) پانصد دیناری پانصد درهمی: مهر پانصدگانی صره پانصدگانی.

صاحب صره ٔ مختومه. [ح ِ ب ِ ص ُرْ رَ ی ِ م َ م َ] (اِخ) لقب مردی است که بنقل صدوق به حضور امام غائب رسیده است. (ریحانه الادب ج 2 ص 431).

295