معنی شیاطین

شیاطین. [ش َ] (ع اِ) ج ِ شیطان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ابوشفقل، ابولیلی، ابوشفشاف، ابناعیان از کنیه های اوست. (ترجمان جرجانی) (دهار) (یادداشت مؤلف). شیطانها. دیوها و جنها. (ناظم الاطباء). رجوع به شیطان شود:
تا بدانگه که سروکار شیاطین از نار
سجده بر آدم پیداشده از طین نکند
باد بر ملک بنی آدم فرمانش روا
که همی کار بفرمان شیاطین نکند.
سوزنی.
- اخوان الشیاطین، برادران شیطان. مردم تبهکار: خزانه بیت المال مساکین است نه طعمه ٔ اخوان شیاطین. (گلستان سعدی باب اول).
- رؤوس الشیاطین، نام گیاهی است. (از اقرب الموارد). درختی هست معروف در عرب قبیح المنظر آن را رؤوس الشیاطین گویند. (تفسیر ابوالفتوح ج 8 ص 302). قوله تعالی: طلعها کاءَنَّه رؤوس الشیاطین. (قرآن 65/37).
- شیاطین الانس، اهل آراء فاسده که بدان اخلاق و آراء انس یافته و اتباع و پیروان خود را به اخلاق و آراء پست و فتنه انگیزی تشویق و ترغیب نمایند. (فرهنگ علوم عقلی، از اخوان ج 4 ص 58).
- شیاطین الرأس، خشم و حالات هیجان نفس: «ترقصت شیاطین رأسی ». (از اقرب الموارد).
- شیاطین الفلا؛ تشنگی و عطش. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

سرخیل شیاطین. [س َ خ َ ل ِ ش َ] (اِخ) ابلیس علیه اللعنه است. (آنندراج) (از شرفنامه):
سرخیل شیاطین شد پی کور ز پیکانت
باد از پی کار دین پیکار تو عالم را.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 484).

حجر شیاطین.[ح َ ج َ رِ ش َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) حمداﷲ مستوفی در نزهه القلوب گوید: سنگ ابلیس است برنگ و وزن مانند یاقوت اما شفاف نیست. چون بسایند همچون زرنیخ زردی دهد و اگر مکرر کنند سرخ شود مانند شنگرف. جزئی از آن سنگ بر چهار جز و نقره نهند چون طلا سرخ شود.

(شَ) [ع.] (اِ.) جِ. شیطان، اهریمنان.

شیطان

کسانی که به اخلاق فاسد انس می‌گیرند و دیگران را به شر و فساد در کارهای بد تشویق و ترغیب کنند،

ابالیس، اهریمنان

ابالیس

جمع شیطان

اخوان الشیاطین

پرویز خطیبی

پرویز خطیبی

اکبر مشکین، سرور عیوقی، محمّد عبدی

منچستر یونایتد

اینچنین در برابر هر پیامبرى، دشمنى از شیاطین انس و جنّ قرار دادیم؛ آنها بطور سرى (و درگوشى) سخنان فریبنده و بى‏اساس (براى اغفال مردم) به یکدیگر مى‏گفتند؛ و اگر پروردگارت مى‏خواست، چنین نمى‏کردند؛ (و مى‏توانست جلو آنها را بگیرد؛ ولى اجبار سودى ندارد.) بنابر این، آنها و تهمتهایشان را به حال خود واگذار!

380