معنی شهبالا
لغت نامه دهخدا
شهبالا. [ش َ] (ص مرکب، اِ مرکب) به معنی شاه بالا است یعنی دامادبالا، چه شه به معنی داماد هم هست و آن شخصی است که به قد و بالا و سن و سال با کسی که او را کدخدا می کنند برابر می باشد و او را نیز مانند داماد آراسته کرده با داماد به خانه ٔ عروس میبرند و به ترکی ساق دوش می گویند. (برهان). شاه بالا. (جهانگیری) (آنندراج). شهباله. (ناظم الاطباء). و رجوع به شاه بالا شود.
شه باله
شه باله. [ش َه ْ ل َ / ل ِ] (ص مرکب، اِ مرکب) شاهبالا. شهبالا. (ناظم الاطباء). بمعنی شه بالا است که همدوش داماد باشد. (برهان). رجوع به شه بالا شود.
حل جدول
ساقدوش
معادل ابجد
339