معنی شنونده

شنونده. [ش َ / ش ِ ن َ وَ دَ / دِ] (نف) آنکه بشنود. (آنندراج). نیوشنده. مستمع. سامع. کسی که گوش میدهد. (از ناظم الاطباء). آنکه چیزی را بشنود: خداوند [مسعود] بزرگ و نفیس است... ولیکن بس سخن شنونده است و هر کس زهره ٔ آن دارد که نه به اندازه و پایگاه خویش با وی سخن گوید. (تاریخ بیهقی). حلیم و کریم ولیکن بس شنونده است. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 81).
هرجا که یکی قصیده خواندی
هوش شنونده خیره ماندی.
نظامی.
- حاسّت ِ (حس ِّ) شنونده، سامعه. شنوائی. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شنوائی شود.
- امثال:
شنونده باید عاقل باشد.

Auditor, Hearer, Listener

dinleyici

مستمع

مخاطب

سامع

نیوشا

نیوشا

نیوشان

گوشومَند

ویژگی کسی که صدایی یا سخنی را می‌شنود، گوش‌دهنده،

سامع، سمیع، شنوا، مخاطب، مستمع، نیوشنده،
(متضاد) گوینده

مدقق، مستمع

مستمع، سامع، کسی که گوش میدهد

از ضرب المثل های شیرین فارسی

دخترانه، شنونده، شنوا، شنونده

شنونده

415