معنی شندره

لغت نامه دهخدا

شندره

شندره. [ش ِ دِ رَ / رِ] (ص) ژنده.پاره. جرجره. (یادداشت مؤلف). رجوع به شندر شود.


شرنده

شرنده. [ش ِ رِ دَ / دِ] (ص) در تداول عامه سخت لخت لخت و پاره پاره. (از یادداشت مؤلف). به معنی ژولیده و پاره پاره و بدسرووضع و شلخته و بی بندوبار، تقریباً مرادف «شندره » است. (فرهنگ لغات عامیانه).


شندر

شندر. [ش ِ دِ] (ص) جندر. ژنده. کهنه و فرسوده.
- شندر پندر، پندر ظاهراً از توابع شندر است و شندر و شندره و شرنده به معنی ژنده و کهنه و پاره پاره است و در مورد اشخاص بمعنی بد سر و وضع و ژولیده و پاره پوره و کثیف و حقیر استعمال می شود. (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده). رجوع به چندر پندر شود.

حل جدول

شندره

پاره، جرجره

گویش مازندرانی

شندره

پاره – از هم گسیخته

فرهنگ فارسی هوشیار

شندره

ژنده، پاره، جرجره


حشیف

شندره: کهن جامه

معادل ابجد

شندره

559

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری