معنی شالوده ها

مبانی

اساس، بنیاد، بنیان، پایه، پی، شالده، قاعده، اصل، زمینه، مبنا، واده، رکن، بن، بیخ، اس، پی
به بنیاد یک عمارت گفته می شود. در برخی منابع ریشه این لغت را «ترکی« دانسته اند.

پی

فونداسیون

پیرنگ

شالوده. [دَ / دِ] (اِ) بنیاد عمارت. شاید این لفظ ترکی باشد. (فرهنگ نظام). شالُده. بنیاد. بنیاد نخست دیوار. أس و اساس. پایه. پی. بنلاد. بنوری. بنبری. بنبره. بنوره.

شالوده ریزی. [دَ / دِ] (حامص مرکب) عمل شالوده ریز. طرح ریزی پی و اساس بنایا امری را پی افکندن. شالوده ریختن. بنیاد نهادن.

شالوده ریز. [دَ / دِ] (نف مرکب) آنکه شالوده ریزد. آنکه پی افکند. مؤسس. بنیان گذار. بانی.

شالوده ریختن. [دَ / دِ ت َ] (مص مرکب) شالوده افکندن.پی افکندن. پی ریختن. پی ریزی کردن. بنیاد و اساس بنا یا امری را طرح کردن. رجوع به شالده و شالوده شود.

بنیاد، پی ‌دیوار،
طرح و نقشه،

طرح ونقشه

(دَ یا دِ) (اِ.) = شالده: بنیاد، اساس.

اساس، بنیاد، بنیان، پایه، پی، شالده، قاعده، اصل، زمینه، مبنا، واده

بناء تحتی، قوام، موسسه، نعل، هیکل عظمی، حجر الاساس

Alleinig, Besohlen, Einzig, Seezunge, Sohle

352