معنی شاعر بنام بریتانیایی

تنیسون

راسین

نامی، مشهور، معروف

بنام. [ب َ] (ع اِ) همان بنان است که سر انگشت باشد. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب).

بنام. [ب ِ] (ص مرکب) بانام. مشهور. معروف. نامی. نامدار. نامور. نام آورد. (یادداشت مرحوم دهخدا). نامدار. مشهور. معروف. (فرهنگ شعوری):
سراپرده ٔ شاه ایران تمام
بگرد آمده پهلوانی بنام.
اسدی.
|| بافتخار. بمردی. بسربلندی:
بگویش که در جنگ مردن بنام
مرا بهتر آید ز گفتار خام.
فردوسی.
همی گفت کامروز مردن بنام
به از زنده و رومیان شادکام.
فردوسی.
|| همنام باشد که به ترکی ادآش گویند. (برهان) (آنندراج). سمی. (یادداشت مرحوم دهخدا).

بلندآوازه، سرشناس، شهیر، مشهور، معروف، نام‌آور، نامدار، نامور، نامی،
(متضاد) گمنام

یعنی

بریطانی

بندام

مشهور، معروف، نامی، نامدار، نام آور

بنام خدا (در مورد تعجب و دفع چشم زخم و قسم گویند) .

همنام، معروف، مشهور. [خوانش: (بِ) (ص.)]

نامی، مشهور، معروف،
هم‌نام،

Na.mlich [adverb]

Britisch, Englisch

1358