معنی شائبه
لغت نامه دهخدا
شائبه. [ءِ ب َ] (ع اِ) قذر. دنس. ج، شوائب. (از اقرب الموارد). چرک. (مقدمه ٔ لغت میر سید شریف جرجانی). || آمیختگی. (آنندراج). آمیزش. (منتهی الارب). || آمیزش چیز بد در چیز بهتر. (غیاث). آلودگی. (منتهی الارب). || عیب. (از اقرب الموارد). || حادثه ٔ دوران. (لغت نامه ٔ مقامات حریری). هول. (اقرب الموارد). و رجوع به شائب و شایبه شود.
فارسی به انگلیسی
Alloy
حل جدول
شک و گمان
آلودگی
شائبه
عیب و آلودگى و شک و گمان
شائبه
آلودگی و ناپاکی
شائبه
شک و گمان
شائبه
شک وگمان
ریب، شائبه
انگلیسی به فارسی
معادل ابجد
308