معنی سیاهچال

زندان تاریک

محبس

سیاهچال

بازداشتگاه، بندیخانه، دوستاق، زندان، سلول، محبس، هلفدونی

دوستاق‌خانه، زندان، سیاهچال، محبس

بند، توقیفگاه، حبس، دستاق‌خانه، زندان، سلول، سیاهچال

بند، بندیخانه، حبس، زندان، سلول، سیاهچال، محبس

اسارتگاه، بازداشتگاه، بند، بندیخانه، توقیفگاه، حبس، دوستاق، دوستاق‌خانه، سجن، سلول، سیاهچال، محبس، هلفدونی

زندان تاریک، جای گود و تاریک

مطموره در فارسی سرداب سردابه کندور، سیاهچال (اسم) محلی در زیر زمین که در آن مواد غذایی را پنهان کنند سرداب، نهانخانه: آن بلبل کاتوره برجسته ز مطموره چون دسته طنبوره گیرد شجراز چنگل. (منوچهری) -3 زندان جمع: مطامیر.

‎ اشکوبیده، نور دیده، پوشانیده، غژیده بر هم نشسته، سیاهچال ‎ غژنده از غژیدن، پوشاننده پوشنده ‎ غژیده، سر پوش دار ‎ کار بر، در بر گیر فرا گیر، فرو گیرنده (اسم) بر روی هم نهاده (چنانکه طبق بالایی را بر روی طبق پایینی) طبقه طبقه، پوشانیده، درهم پیچیده. یا حروف مطبق. عبارتند از: ص ض ط ظ. (اسم) تو در تو شده طبقه طبقه شده، دارای سرپوش، انگوری که روی داربست مو عمل نیامده باشد، (اسم) نوعی پارچه. (اسم) پوشاننده، اجماع کننده بر کاری، برهم نهنده. یا جنون مطبق. دیوانگیی که صاحب آن راغشی و بیخردی عارض شود. (اسم) کسی که امور را بارای صایب خود حل و فصل کند مرد رسادر امر، در برگیرنده تمامت چیزی را شامل شونده. ‎، پوشنده فضا، فروگیرنده زمین (آب) .

منیژه. [م َ ژَ / ژِ] (اِخ) یا منیجه که نام دختر افراسیاب باشد و بیژن پسر گیو به او عاشق بود. (برهان) (جهانگیری) (غیاث). دختر افراسیاب. (فرهنگ رشیدی). نام دختر افراسیاب که بیژن پسر گیو بر او عاشق شد و منیژه او را به خانه ٔ خود برد و افراسیاب باخبر گشته منیژه را اخراج از شهر کرد و بیژن را محبوس کرده و در سیاهچال انداخت و رستم رفته او را از چاه بیرون آورد... (انجمن آرا) (آنندراج):
منیژه کجا دخت افراسیاب
درخشان کند باغ چون آفتاب.
فردوسی.
منیژه منم دخت افراسیاب
برهنه ندیده تنم آفتاب.
فردوسی.
ثریا چون منیژه بر سر چاه
دو چشم من بر او چون چشم بیژن.
منوچهری.
خروش رعد پس از نور برق پنداری
همی ز عشق منیژه فغان کندبیژن.
لامعی گرگانی.
چون روی منیژه شد گل سوری
سوسن به مثل چو خنجر بیژن.
ناصرخسرو.
زیبد منیژه خادمه ٔ بانوان چنانک
افراسیاب نیزه کش اخستان اوست.
خاقانی.

عَبْدُالْبَهاء، لقبی است که خود حضرت مولی الوری برای خویش انتخاب فرمودند. نام حضرتشان عَبّاس و فرزند ارشد حضرت بهاءالله بودند- تولد مبارک مقارن شب اظهار امر حضرت ربّ اعلی در لیله5 جمادی الاولی 1260 هجری قمری یعنی در شب بین 22 و 23 می 1844 میلادی در بیت مبارک در نزدیک دروازه شمیران در طهران واقع گردید. غیر از دوران چهار ماهه سجن حضرت بهاءالله در سیاهچال و غیر از دوران هجرت حضرت بهاءالله به کردستان، در بقیه اوقات پیوسته در محضر مبارک حضرت بهاءالله بعبودیت و خدمت قائم و در مصائب و شدائد لا تحصای جمال اقدس ابهی شریک و سهیم بودند و بعد از
صعود حضرت بهاءالله بنص ّ مؤکد و صریح کتاب عهدی و
الواح دیگر، مرکز عهد و میثاق الهی و مبیّن آیات الله و مرجع مقدس مبارک مطاع اهل بها گشتند. بعضی از تواریخ مهمّه مربوط به حیات اقدس حضرتشان عبارت است از:
تولد 23 می 1844.
تبعید به بغداد 12 ژانویه 1853 (روز حرکت از طهران).
تبید و حرکت از بغداد 22 اپریل 1863.
ورود به اسلامبول 16 آگست 1863.
تبعید و حرکت از اسلامبول اول دیسمبر 1863.
ورود به ادرنه 12 دیسمبر 1863.
تبعید و حرکت از ادرنه 12 آگوست 1868.
ورود به عکا 31 آگوست 1868.
صعود حضرت بهاءالله 29 می 1892.
تجدید محصوریت و تشدید تضییقات از 1901 به بعد.
ورود هیئتهای تفتیشیه 1904 و 1907.
صدور حکم آزادی حضرت عبدالبهاء سپتامبر 1908.
عزیمت حضرت عبدالبهاء به مصر (آغاز سفر غرب) سپتامبر 1910.
عزیمت به اروپا 11 آگوست 1911.
ورود به لندن 8 سپتامبر 1911.
مراحعت به مصر دیسمبر 1911.
عزیمت به آمریکا 25 مارچ 1912.
ورود به نیویورک 11 آپریل 1912.
نصب حجر زاویه مشرق الاذکار در ویلمت 1 می 1912.
عزیمت مبارک به کانادا (مونترآل) 30 آگست 1912.
مراجعت مبارک به آمریکا (بوفالو) 9 سپتامبر 1912.
عزیمت به اروپا 5 دیسمبر 1912.
ورود به لیورپول (انگلستان) 13 دیسمبر 1912.
عزیمت به پاریس (فرانسه) 21 ژانویه 1913.
عزیمت به اشتوتگارت (آلمان) 30 مارچ 1913.
عریمت به بوداپست (مجارستان) 8 آپریل 1913.
عزیمت به وین (اطریش) 18 آپریل 1913.
عزیمت به اشتوتگارت 25 آپریل 1913.
عزیمت به پاریس اول می 1913.
عزیمت به مارسی 12 جون 1913.
عزیمت به پورت سعید (مصر) 13 جون 1913.
ورود به پورت سعید 17 جون 1913.
مراجعت مبارک به حیفا 5 دیسمبر 1913.
ورود جمال پاشا، سردار غدّار عثمانی و تهدیدات و تضییقات او، از 1915.
صعود حضرت عبدالبهاء در سن 77 قدری بعد از 1 صبح 28 نوامبر 1921.
امر الهی که تا زمان عروج مظهر کبریاء در 13 اقلیم نافذ شده بود در عهد 29 ساله میثاق در 20 اقلیم دیگر مستقر شد و از یراعه میثاق ده ها هزار لوح منیع مبارک عز نزول یافت که تا رضوان 1983 تعداد 27 هزار از آنها در ارض اقدس جمع آوری گردیده و بعضی دیگر از آثار قدسیّه آن حضرت عبارت است از: مقاله شخص سیاح، رساله مدنیّه، رساله سیاسیّه، تذکره الوفاء، مفاوضات، خطابات، بدایع الآثار و مجلّدات مکاتیب حضرت عبدالبهاء.

110