معنی سوپ ایرانی

آش

سوپ پیاز، سوپ شیر، سوپ جو، سوپ کاهو، سوپ کرفس، سوپ زرشک، سوپ ماست، سوپ سالمون، سوپ عدس، سوپ سیب زمینی، سوپ ماکارونی فرمی، سوپ ترخینه

غذای بیمار

غذای ساده، غذای بیمار

غذای ساده

سوپ. (فرانسوی، اِ) آش روان. (ناظم الاطباء).

سوپ. (اِ) بزبان خیوق که یکی از الکای خوارزم است آب را گویند همچنانکه پکند نان را و سوپ و پکند آب و نان است و بعضی گویند طلب آب و نان است و بزبان هندی غله برافشان باشد. (برهان). بلهجه ٔ خوارزمی آب. (ناظم الاطباء):
محنت سوپ و پکند او که از بیخم بکند
طبع موزونم همی اندیشه ناموزون کند.
انوری (دیوان چ سعید نفیسی ص 39).
رجوع به سوب شود.

‎ سوپ خوردن آش خوردن، آلت سوپ خوردن: قاشق سوپ خوری.

آبگوشت

سوپ جو-سوپ اردک-

brodo

Suppe (f)

[فر.] (اِ.) نوعی آش رقیق که قبل از غذا خورده شود.

خوراک آبدار که با آب گوشت، سبزیجات، هویج و امثال آن‌ها بپزند،

شوربه

340