معنی سلو | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

سلو

سلو. [س َل ْوْ] (ع مص) رجوع به ماده ٔ بعد شود.

سلو. [س ُ ل ُوو] (ع مص) فراموش کردن. (غیاث) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). زایل شدن اندوه و عشق. (مصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). زایل شدن غم. (دهار). زایل شدن اندوه. (غیاث). || خرسند شدن. (غیاث) (منتهی الارب). خرسند و بی غم شدن. (ناظم الاطباء):
هم بر در مصطفی نکوتر
انس انس و سلو سلمان.
خاقانی.

شیخ سلو

شیخ سلو. [ش َ س َ] (اِخ) دهی از دهستان چالدران بخش سیه چشمه ٔ شهرستان ماکو است و 180 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

شیخ سلو. [ش َ س َ] (اِخ) دهی از دهستان قره قویون بخش حومه ٔ شهرستان ماکو است و 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

تسارسکویی - سلو

تسارسکویی - سلو. [ک ُ س ِ ل ُ] (اِخ) از شهرهای روسیه که امروز نامش پوشکین است و از 1920 تا 1937 م. آن رادتسکویی سلو می نامیدند. این شهر در حوالی لنین گراد واقع است و در گذشته اقامتگاه تابستانی تزارهای روسیه بود و 50000 تن سکنه دارد.