معنی سقی | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

سقی

سقی. [س َ قی ی] (ع اِ) ابر بزرگ قطره. (منتهی الارب) (آنندراج). میغ بزرگ قطره. (مهذب الاسماء). || گیاه بردی. || خرمابن. (منتهی الارب).

سقی. [س ِق ْی ْ] (ع اِ) اسم است سقی را یعنی آب خورده و سیراب. || کشت آب پاشیده. || بهره ای از آب. || کشت آبی. (منتهی الارب). || زردآب که در شکم گرد آید. (آنندراج) (منتهی الارب). || پوستکی که در آن آب زرد باشد و از شتربچه شکافته شود.

سقی. [س َق ْی ْ] (ع مص) آب دادن. (منتهی الارب) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی) (دهار).
- سقی اﷲ ثراه، خدا گور او را سیراب سازد. خدا رحمت خویش بر گور او ریزد.
|| سقیاً لک گفتن کسی را. || گرد آمدن آب زرد در شکم کسی و بیمار استسقا گردیدن. || غیبت و عیب نمودن کسی را. (منتهی الارب).

سقی. [س َ] (اِخ) دهی ازدهستان زبید بخش جویمند حومه شهرستان گناباد، دارای 649 تن سکنه است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، ابریشم، زعفران است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

سقی رغلا

سقی رغلا. [س َ رَ] (معرب، اِ مرکب) لغتی باشد سریانی و بعضی گویند یونانی است و معنی آن به عربی کثیرالارجل باشد یعنی بسیار پا و آن دوایی است که آن را بسفایج خوانند و سکی رغلا هم بنظر رسیده. (برهان) (آنندراج). اسم سریانی بسفایج است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن).

دده سقی

دده سقی. [دَ دِ س َق ْ قی] (اِخ) دهی از دهستان نازلو بخش حومه شهرستان ارومیه واقع در چهارهزارگزی شمال خاوری ارومیه و 2500گزی خاور راه ارابه رو آده به ارومیه. جلگه معتدل دارای 59 تن سکنه است آب آن از قنات و شهرچای و محصول آنجا غلات وتوتون و حبوبات و کشمش و چغندر شغل اهالی زراعت و راه آنجا ارابه روست. (از فرهنگ جغرافیایی ایران 4).

مسقاة

مسقاه. [م َ / م ِ](ع اِ) جای آب خوردن.(منتهی الارب). موضع سقی.(اقرب الموارد).

مسقی

مسقی. [م َ قا](ع اِ) وقت و موقع سقی و آبیاری کردن زمین.(از ذیل اقرب الموارد).