معنی سزار

لغت نامه دهخدا

سزار

سزار. [س ِ] (اِخ) ژول. سردار معروف رومی که از سال 44 تا 101ق.م. در رم حکومت کرد. وی مردی فصیح با قدرت و باسیاست بود. در تمام جنگها و ستیزه ها که کرد فائق شد.

سزار. [س ِ] (اِخ) دهی از دهستان سردشت شهرستان دزفول. دارای دویست تن سکنه است. آب از چشمه و محصول آنجا غلات، انجیر، انار و ساکنین از طایفه عشایر بختیاری میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).


ژول سزار

ژول سزار. [س ِ] (اِخ) رجوع به سزار شود.


یولیوس سزار

یولیوس سزار. [س ِ] (اِخ) ژول سزار. نام قیصر مشهور روم است. رجوع به سزار و قیصر و تاریخ ایران باستان شود.

فرهنگ معین

سزار

(س) [فر.] (اِ.) عنوان امپراتوران روم.

فرهنگ عمید

سزار

عنوان پادشاهان قدیم روم، قیصر،

مترادف و متضاد زبان فارسی

سزار

امپراطور (روم)، قیصر،
(متضاد) کسرا

حل جدول

سزار

لقب امپراطوران روم


جولیوس سزار

امپراطور معروف و قدرتمند رومیان


سزار میلستین

برنده نوبل پزشکی در سال 1984 میلادی


سیمره ، سزار

رودی در لرستان


ژولیوس سزار

اولین کسی که به وسیله عمل سزارین متولد شد

فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی هوشیار

سزار

(اسم) عنوان امپراطور روم قیصر.

معادل ابجد

سزار

268

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری