معنی سرشیر

سرشیر. [س َ] (اِ مرکب) چربی که بر روی شیر جوشانیده و جغرات ببندد و آن را به ترکی قیماق و به هندی ملایی گویند. (آنندراج). پرده ای که بر روی شیر بندد چون آن را بجوشانند. (یادداشت مؤلف). شیراز. (دهار). طثره. (بحر الجواهر): چون به حضرت خواجه رسم اول مرا سرشیر دهند. (انیس الطالبین ص 82).
نی خط غبار است که سر زد ز بناگوش
سرشیر حلاوت شده از شیر تو پیدا.
رائج (از آنندراج).

(~.) (اِمر.) چربی ای که روی شیر که نخست گرم و سپس سرد شده باشد بندد، مایه.

لایه‌ای از چربی که پس از سرد شدن شیر روی آن می‌بندد، چرابه، قیماق،

نمشک

قیماق

کیماک

خامه، قیماق، نمشک

Butterfat, Clotted Cream, Cream

kaymak

دهن

چربیی که روی شیر - که نخست گرم و سپس سرد شده باشد - بندد دمایه.

Sahne (f)

770