معنی سرسره
لغت نامه دهخدا
سرسره. [س ُ س ُ رَ / رِ] (اِ مرکب) جای بازی و لیز خوردن از برف. سراشیبی که در آن توان به سریدن به زیر رفت. (یادداشت مؤلف).
سرسره بازی
سرسره بازی. [س ُ س ُ رَ / رِ] (حامص مرکب) بازی کردن با سرسره. لغزیدن بر روی یخ و برف.
نوده سرسره
نوده سرسره. [ن َ دِ هَِ س ُ س ُ رِ] (اِخ) دهی است از دهستان کراب بخش حومه ٔ شهرستان سبزوار، در 36 هزارگزی شمال غربی سبزوار بر سر راه سبزوار به نقاب در دامنه ٔ سردسیری واقع است و 729 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات، محصولش میوه ها و غلات، شغل مردمش زراعت و کرباس بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
فارسی به انگلیسی
Chute, Slide
فارسی به ترکی
kaydırak
فرهنگ عمید
نوعی وسیلۀ بازی کودکان دارای پلکان و یک سطح صاف شیبدار،
جای لیز و سراشیب، جای سُر خوردن،
حل جدول
نوعی وسیله بازی کودکان در پارک ها
نوعی وسیله بازی کودکان در پارکها
ورزش سرسره بازى
پاتیناژ
ورزش سرسره بازی
پاتیناژ
فارسی به عربی
فارسی به آلمانی
Dia (n), Gleiten, Rutschen
انگلیسی به فارسی
معادل ابجد
525