معنی سدن | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

سدن

سدن. [س َ] (ع مص) خدمت کردن کعبه را یا بتخانه را و دربانی نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج). خدمت کردن کعبه. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). || فروهشتن جامه یا پرده را. (منتهی الارب).

سدن. [س َ دَ] (ع اِ) پرده یا پرده بازگیر. ج، اسدان. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به سدل شود.

سدن. [س َ دَ] (اِخ) دهی است از دهستان رستاق بخش مرکزی شهرستان گرگان واقع در 12 هزارگزی باختری گرگان و 3 هزارگزی جنوب شوسه ٔ گرگان به کردکوی. هوای آن معتدل و مرطوب است و سکنه ٔآن 235 تن است. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچه های نخی و کرباسبافی است. راه فرعی بشوسه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

سدن رستاق

سدن رستاق. [س َ دَ رُ] (اِخ) نام یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان گرگان. این دهستان در باختر شهر گرگان طرفین شوسه ٔ گرگان به بندرشاه و بندرگز واقع شده است. موقعیت طبیعی دهستان دشت و هوای آن معتدل است. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول عمده ٔ آن غلات، برنج، توتون، سیگار، حبوب و لبنیات. شهر آن دارای فرمانداری است (گرگان). قسمتی از قراء دهستان سدن رستاق را به بخش کردکوی ملحق نموده اند. تعداد قراء دهستان سدن رستاق بخش مرکزی 31 و جمعیت آن در حدود 10 هزار تن و قراءمهم آن عبارتند از: کفشگری، سعدآباد، سید میران، حیدرآباد، اسپومحله ٔ نمسک. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3). از بلوکات استراباد، عده ٔ قرا 53، مساحت 15 فرسخ، مرکز کردمحله است. (از جغرافیای سیاسی کیهان).